Η Λίντγκρεν δεν το έβαλε κάτω... Το βραβείο


Τρία χρόνια μετά κι ενώ νοσηλευόταν με κάταγμα στον αστράγαλο, σκέφτηκε να γράψει ένα βιβλίο ως δώρο
για τα γενέθλια της κόρης της, με τίτλο «Πίπη η Φακιδομύτη». Όταν αποφάσισε να το δημοσιεύσει, ο εκδότης της απέρριψε την πρόταση, καθώς η τολμηρή και συχνά αναιδής Πίπη δεν έμοιαζε με καμία από της ήσυχες ηρωίδες των παιδικών παραμυθιών. Ζούσε μόνη της σ' ένα μεγάλο σπίτι, με ένα μπαούλο γεμάτο χρυσό, έχοντας για παρέα ένα άλογο κι έναν πίθηκο, τον κύριο Nίλσον.

Εκτός από συγγραφέας, η Άστριντ Λίντγκρεν υπήρξε και ακτιβίστρια με σημαντική επιρροή στις κυβερνήσεις της χώρας της. Υποστήριξε με θέρμη τα δικαιώματα των παιδιών, αλλά και των ζώων, και τάχθηκε υπέρ μιας δικαιοσύνης χωρίς σωματικές ποινές.
Το 1958 τιμήθηκε με το μετάλλιο «Xανς Kρίστιαν Άντερσεν», την κορυφαία διάκριση στον χώρο της παιδικής λογοτεχνίας, ενώ μετά το θάνατό της, στις 28 Ιανουαρίου του 2002, η σουηδική κυβέρνηση θεσμοθέτησε στη μνήμη της το «Βραβείο
Άστριντ Λίντγκρεν». Στο έργο της είναι αφιερωμένα δύο μουσεία στη Σουηδία, το ένα στη Στοκχόλμη και το άλλο στην πατρίδα της, το Βίμερμπι, ενώ το όνομά της φέρει ένα από τα μεγαλύτερα παιδιατρικά νοσοκομεία της Βόρειας Ευρώπης.
